تعریف دریبل

تعریف دریبل و انواع آن

دریبل تکنیکی است که به بازیکن اجازه میدهد برای مدت طولانیتر توپ را در اختیار خود نگه دارد. فرآیند دریبل با اولین

ضربه توپ به زمین آغاز میشود و با دریافت و نگهداشتن آن در یک یا دو دست پایان میپذیرد. دریبل میتواند ضربههای متوالی توپ

به زمین باشد یا این که ضربه فقط یک مرتبه انجام گیرد، که البته هر کدام کاربردهای ویژهٔ خود را دارند. بزرگترین امتیازی که دریبل

به بازیکن میدهد این است که فرد میتواند با استفاده از آن بدون این که خطای «سه ثانیه» و حمل غیرمجاز یا «بازی غیرفعال» اتفاق

بیفتد، در حمله مدتی توپ را در اختیار نگه دارد و ضمناً همراه با آن تغییر مکان دهد. از دیگر کاربردهای دریبل یکی در مواردی است

که فرد تعادل خود را از دست میدهد و توپ از دستش رها میشود (به شرط این که قبل از دریبل توپ را کنترل نکرده باشد،) دیگر

اینکه بازیکن در تنگنای مقررات سهگام یا سه ثانیه قرار میگیرد. البته، دریبل یک راه مطمئن برای حفظ توپ از بازیکنان مدافع نیز

هست. در اجرای صحیح دریبل یا تک دریبل باید به موارد زیر توجه شود:

1ــ مجموع حرکات بدن باید با سرعت و فشار طبیعی توپ هماهنگ باشد تا بتواند از انرژی حرکتی آن استفاده بهینه ببرد. موارد

زیر نمونههایی از این امر است:

ــ کف دست، بازو و پنجهها قدری کشیده و از هم جدا هستند و حرکت مچ و ساعد نرم و انعطافپذیر است (الف.)

ــ توپ ابتدا با سر انگشتان لمس میشود و سپس تا رسیدن ارتفاع توپ به بالاترین حد، به تدریج تا کف دست پیشروی میکند

(ب.) کف دست و پنجهها به گونه ً ای باز هستند که توپ کاملا در میان دست قرار میگیرد، بدون اینکه در دست نگهداشته (مکث)

شود.

ــ در اوج ارتفاع (حدود کمر بازیکن،) حرکت نرم و انعطافپذیر مچ و ساعد، توپ را به سمت پایین و مایل به جلو به طرف زمین

برمیگرداند (ج). مقدار زاویه مچ در هدایت توپ به سمت زمین به ساختار بدنی، تکنیک، سرعت حرکت

و عادت بازیکنان بستگی دارد

2ــ زاویه و فشار دریبل، یا تک دریبل، به سرعت و جهت حرکت بازیکن بستگی دارد. توضیح این که
ــ در حالت ایستاده پایه، مسیر دریبل عمودی است (الف.
ــ در حالت حرکت، مسیر دریبل بستگی به جهت و مسیر بازیکن دارد (ب
ــ زاویه دریبل با زمین، به سرعت بازیکن بستگی دارد. به این معنا، که هر چه سرعت بازیکن بیشتر باشد فشار روی توپ بیشتر
و زاویه آن با زمین کوچکتر است (ج

3ــ در تغییر مسیر در حال حرکت، روش دریبل کردن متفاوت میشود.
مفهوم این تغییر روش آن است که برای تغییر جهت حرکت، به جای فشار دست به توپ از بالا، آن را از پشت و بالا در جهت
مسیر جدید به سمت زمین میفرستد (الف.) در تغییر مسیرهای متعدد (رد شدن از چندین دفاع) بهتر است که از دستهای چپ و
راست استفاده شود. اصل این است که دست دورتر از دفاع توپ را دریبل کند تا احتمال خطر از دست دادن توپ کمتر شود.

دانلود مطلب بالا